Nivîsar

Ne ji kîsê we ye! Biçirînin!

Şerefxan Cizîrî

Mirovên ku gelek gotinên beradayî dikin, bê pîvan diaxivin, aş û baş li bin gûhê hevdû dixin, tiştên ku nikaribûn bicîh bînin dibêjin, bi dengekî zirtole gotinan dikin; Kurd ji wana re dibêjim; qûmaş ne ji kisê we ye, biçirînin!

Yeke din jî heye dibêje; heta ku rastî li çaroxa xwe geriya derew ji Bexdayê gîha Stenbolê!..

Nûha gava ku mirov li propaganda û ajitasyonên hilbijartina 2018 an li Tirkiyê baş temaşe bike, her tişt tê axavtin, her tişt tê gotin, her wad tên dan. Siyaset bûye çola Xwedê! Rebena rastiyê jî di nava lingan de diperpite. Pêşneyar, dîtin, raman, baş, xerab, proje, model, êrişkarî, paşgotinî, heftûheşt, wad di nav ligan de dinalın. Rastî nemaye. Rêgez ketine ber sikratê. Siyaset ji zîvanoka xwe derketiye. Quretî bûye taybetmendiya sereke. Ango di hilbijartinan de ki baş zanibe derewan bike, mirovan bi derewan bixapîne, ew xwe weke canbazên siyasetê dinirxînin. Bi taybet partiyan ku dewleta Tirk temsil dikin, di vî warî de bê pîvan, bê rêzan, bê rêje, bê mêzên, bê makulbûn wadên hilbijartinan didin xelkê xwe. Gelek xeşim jî ji wan siyasetmedaran bahwer dikin.

Yek ji wan dibêje; ezê pirsa Kurdan çareser bikim. Ez ji dibêjim; çilo, çawa, bi kê re, li ser çi bingehî?

Yek ji wan dibêje; ezê pirsa zimanê zikmakî çareser bikim, Yekî din jî dibêje; zimanê zikmakî weke şîrê dayikê helal e. Ez ji dibêjim; li gora kîjan rêbaz û modelên perwerdehîye? Ma bêyî Kurdan zimanê zikmakî çareser dibe? Ma çareseriya pirsa Kurdan bêyî Kurdan çêdibe? Ma hema perwerdehî bi zimanê dayike tene di hilbijartinan de tê bîra we?

Yek ji wan dibêje; ezê pirsa bi dewletên cîran re çareser bikim. Ez ji dibêjim; Gelo bi kê re? Li gora kîjan nirxên azadixwaz û demokratik? Ma diktatör jî ne ciran e we ne?

Yek ji wan dibêje; ezê pirsa aboriyê çareser bikim. Ez ji dibêjim; li gora berjewendiyên kê? Hûnê baca dewlemendan hîna zêdetir bikin gelo, hûnê çiqasî karibin rêjeya bêkariye kêm bikin? Çilo? Çawa? Baş e, Ji kengî û vir de li Tirkiyê pirsgirêkên aborî ketine bin kontrola siyasetmedaran? Ma heta nûha hûn ne dibin kontrola sermayedaran de bûn? Hûn ji kengî û vir de ji vê kontrolê azad bûne?

Yek ji wan dibêje; ezê pirsa demokrasiyê çareser bikim. Ez ji dibêjim; hûnê dawî li dagirkeriyê bînin gelo? Ma hema demokrasi ji we dagirkeran tenê re ye? Demokrasiya ku mafê Kurdan yê cihebûnê neparêz e, bi rastî nabe demokrası. Mirovê demokrat divê mafê dewletbûn û cihebûna Kurdan rewa bibine.

Yek ji wan dibêje; ezê hemû van pirsan bi hevdû re çareser bikim… Ez ji dibêjim; ma ev pêkan e? Ev xweş xebere lê wileh me ne bahwer e?..

Lê bahwer bikin; ev cûre siyaset tenê dikare ya canbazan e. Ev ne siyaseteke ku mirov pê bahwer bike. Ev siyaset tenê ya neçira dengan e, tenê ya sergêjan e, ev siyaseta fenekan e, ev ne siyaseta çareseriya pirsgirêkên civakî ye. Ev ne siyaseteke xwedi berpirsyarî û xwedî exlaqekî hemdemî ye.

Ji bona ku pirsgirêkên siyasî û civakî bi rastî çareser bibin, ma ne peşî divê siyasetmedar xwedî li nirxên exlaqî û mirovî derbikevin. Siyaset divê bahweriyê bide xelkê xwe, bide derdora xwe, bide dengdêran. Ma bi rastî îro li Kurdistanê siyaseta dewletên dagirker li kijan nirx, maf û yasayên navdewletî xwedî derdikevin? Ji xwe dagirkerî bi xwe, ma ne pinpêkirina wan nirxan e!

Heta ku partiyên dewletperest tenê sistema dagirkeriyê derxînin pêşberi miletê Kurd, divê Kurd bi wan partiyan û wadên wana yên ji bona çareseriya pirsa Kurdan bahwer nekin. Heta ku mafên Kurdan yên milî neyên naskirin, heta ku navê Kurd û Kurdistan neye pejirandin, heta ku zimanê Kurdî nebe zimanê fermî, heta ku rêz ji nirxên milî yên Kurdan re neye girtin, divê amintiya Kurdan li van partiyên dewletperest neye.

Divê Kurdên welatperwer dengê xwe jî tucara nedin van partiyan. Yên ku dengê xwe bidin wana, di pratikê de şirîkê wana ye! Ma çawa dibe ku him mirov qala dagirkerîye bike, dagirkeriyê şermezar bike û dûra ji here ser sındoqan û dengê bide partiyên ku dagirkirina Kurdistanê rewa dibinin? Ma sergêjekiye wilo li kîjan welatî heye?

Kengî gava ku ev parti amade bin ku daxwazên Kurdan guftugo bikin, bi Kurdan re ji diyalogan re amade bin û deriyê wana ji pêwendiyan re vekiri be, ez baş dizanim ku Kurd tucara van deriyan nagirin. Lê mafê tu Kurdan jî tüneye ku li ser tunekirina Kurdan, li ser asimilasyona Kurdan siyasetê bike û navê vê siyaseta tunekirine jî, bi navê xebata demokratık û biratiya gelan bi nav bike.

Her kes dizane ku di xebata demokratik de, di mafê biratiya gelan de pejirandina mafê Gerdûnî, netewî û mirovî heye. Heke gel birayên hevdû bin, divê mafê wana jî weke hevdû bin. Heke dewleta Tirkan hebe, divê ya Kurdan ji hebe. Biratî û wekhewî vê rastiyê derdixîne pêşberi mirovan. Ma dagirkerî û biratî bi hev re dimeşe lo?

Ma em rastiyê ji hevdû bibêjin; kîjan partiya dewletperest li Tirkiyê mafê Kurdan yên Gerdûnî, netewî û mirovî dipejirîne? Kijan partiya serdestan bê dek û dolab heta nûha ev mafê parastine?

Ma partiyeke wilo li Tırkiyê heye gelo?

Kurdên resen bi salan e dibêjin; heke ji şeliman peqlawe çêbibe, wê partiyeke wilo rojeke di nava serdestên ku statûya dagirkeriyê diparêzin de jî ava bibe!

 

Back to top button